Als er één plaats is waar mensen écht samen-komen, dan is het wel aan tafel. Met daarop wel liefst iets lekkers. Daar zorgt Geert van Argos voor als hij samen kookt met de jongeren van Kanape!, het co-housingproject van Kaizen en Pegode. De producten brengt hij mee van de ‘sociale kruidenier’, waarvan hij een van de bezielers is.  

Waar kan je Geert De Buyser beter ontmoeten dan ‘in de winkel’, de sociale kruidenier in de Breendonkstraat in Willebroek? Vrijwilligers zijn er ’s ochtends al vroeg bezig met het klaarleggen van de verse groenten, die er, samen met andere producten en kleding, voor een lage prijs worden aangeboden. 

Ontmoetingsplek 

 “Toen we ons met een drietal mensen zo’n 7 jaar geleden engageerden om het werk van zuster Jeanne Breugelmans verder te zetten, kozen we meteen voor deze aanpak” vertelt Geert. “Zij was ooit moeder-overste in Opwijk, maar verliet het klooster, kwam hier terecht en zette zich in voor (kans)arme vluchtelingen, door onder andere aan voedselbedeling te doen. In plaats van een wasmand aan de deur, met producten die je misschien niet nodig hebt of niet wenst, leek het ons beter om mensen – vluchtelingen, maar ook iedereen die het minder breed heeft - naar onze winkel te laten komen. Hier kiezen ze zelf wat ze kunnen gebruiken, maar vooral: dit is bij uitstek een ontmoetingsplek. Zoals je ziet staan hier ook tafeltjes en stoelen. Mensen kunnen gaan zitten en krijgen een koffietje. We spreken ze aan. Na verloop van tijd groeit er een band. We kunnen hen ook helpen met andere dingen, zoals bijvoorbeeld papierwerk voor vluchtelingen. Dàt is het mooie aan deze ‘winkel’, het gaat veel verder dan levensmiddelen aankopen aan een schappelijke prijs. Voor ons is de ontmoeting het hart van Argos. Dat is trouwens de missie van de erkende sociale kruideniers, die lid zijn van de sociale kruideniers Vlaanderen.”  

Samen koken  

“Op een dag wandelde Lars van Kaizen hier binnen” gaat Geert verder. “Hij kwam zich voorstellen als begeleider van een jongere in het co-housingproject Kanape!, hier een eindje verder. Daar hadden wij, net als de buurtbewoners, wel al over horen spreken natuurlijk. Maar zo leerden we mekaar echt kennen.  

Als soort van ‘teambuilding’ staat er bij Kanape! al eens een kookworkshop op het programma, wist Lars me te vertellen. Dat doen wij hier bij de sociale kruidenier ook regelmatig. Zo ontstond het idee dat ik elke maand met onze producten naar de jongeren ga en samen met hen iets op tafel tover. Ik toon hen hoe je lasagne maakt, of ik leer hen bepaalde groenten kennen. Ik kook altijd met overschotten. De ene keer vlees, de andere keer vis, of groenten waar je een fantastische soep mee kan maken. Mijn principe is: we eten wat de pot schaft, uiteraard rekening houdend met wat iedereen mag eten.  Die overschotten kunnen zij trouwens ook gratis komen halen bij de sociale kruidenier. Als een product vandaag vervalt wordt het niet meer verkocht, dat is bij ons een heilig principe. We proberen zelf producten te verwerken en vriezen ze in, of we stellen ze gratis ter beschikking aan andere organisaties. Zo komen de  begeleiders van Kanape! regelmatig langs om overschotten op te halen. De jongeren zelf kunnen hier uiteraard ook producten kopen aan een lage prijs of overschotten ophalen, maar we zien ze niet zo gauw. Dat zou wel wat meer mogen…”      

Extra centen voor potten en pannen  

“Toen ik de eerste keer ging koken bij Kanape! merkte ik dat er wel wat te weinig potten en pannen waren” geeft Geert nog mee. “Maar kookgerief kost geld…Gelukkig wist ik via mijn broer, die in de Cera-adviesraad zit, dat de coöperatieve een actie op poten had gezet om mensen met weinig inkomen een warme maaltijd aan te bieden. Zo kreeg Kanape! 300 euro waarmee een stel goeie kookpotten werd aangeschaft. Intussen is er via Cera ook een groter project voor 2.500 euro goedgekeurd. Dat is niet slecht… ”.